Hieke Meppelink

Hoop

Een lied dat alsmaar door mijn hoofd spookt tijdens het maken van dit beeld is 'Auf Flügeln des Gesanges' van Mendelssohn. Als een hardnekkige oorwurm blijft het rondcirkelen in mijn binnenste. Vandaag ben ik aan het vogelen en ben ik bezig met de finale. Waar komen de vogels? Hoe vliegen zij weg uit de boom? In welke richting gaan de snaveltjes? Ritme, compositie. Ik ben aan het lassen en voel dat dit beeld bijna geboren is.

Lees meer >> | 6 keer bekeken

Mijn ziel en ik

Er moet een nieuw Zielenschip komen, het oude is uitgevaren. Zie je dat balletje? Het had eigenlijk van bergkristal moeten zijn, als symbool voor de ziel die meegevoerd wordt naar gene zijde. Die transparantie leek me wel toepasselijk. Maar helaas, het bleek een te kwetsbaar ontwerp. Zielen laten niet met zich sollen. En dus werd het een concessie: een bol die straks meegegoten wordt in brons. Solide, stevig, niet omver te blazen. 

Lees meer >> | 7 keer bekeken

Oorsprong

Water heeft een fijne eigenschap. Zodra je iets laat drijven ontstaat er een beweging. En dat zachte wiegen in de wind is precies wat ik zoek voor deze beeldengroep. Ik ben een aantal drijvende cirkels aan het maken, met elk daarop een liggende vrouw. Steeds een verschillende pose, maar allen introvert. Mijmering, inkeer, geborgenheid. De titel van dit kunstproject wordt "Oorsprong" en ik ben al flink op weg.

Lees meer >> | 7 keer bekeken

Twintig jaar beeldhouwster

Vandaag vier ik een klein intern feestje. Want precies 20 jaar geleden, op 15 juni 2002, opende mijn eerste expositie in Beeldentuin De Booghgaard. Het betekende de start van een zoektocht die me naast mijn podiumactiviteiten veel voldoening geeft. Ineens ontstond er naast het zingen een ander kanaal waarin ik me eveneens kon uiten. De vluchtigheid van het zangersvak kreeg aarde. Nu, 20 jaar later, is het estafettestokje voor 95% overgenomen en werk ik hoofdzakelijk als beeldhouwster. Het is mijn hoofdvak geworden, een vak waar ik, net zoals van het zingen, enorm van ben gaan houden.

Lees meer >> | 156 keer bekeken

Een nieuwe koers

"Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid", luidt de slogan. En zo is het. Na investering in een lascursus, eigen lasapparatuur, bronzen lasdraad, Argongas, de juiste beschermende kleding, een professionele laskap, een stalen werkbank en een afzuigsysteem, ben ik nu ook in het bezit van een eigen zandstraalcabine. Top!

Lees meer >> | 164 keer bekeken

Lente

Elke ochtend fiets ik als ik naar mijn atelier ga door een klein stukje bos, de Haarlemmerhout. Het is een oase van kwetterende vogels, bloeiende ranonkels, wilde hyacinten en oude lindenbomen met zonlicht op duizenden frisgroene blaadjes. Mijn fietstochtje door het groen is een moment van verstilling en een prettig begin van de dag. Ik hou van de lente, dat eerste prille begin van nieuw leven ontroert me keer op keer. De natuur trekt zich niets aan van oorlog, haat en conflicten. Elke dag zie ik het bos weer groener worden.

Lees meer >> | 193 keer bekeken

IJsvogeltjes recept

De eerste ijsvogeltjes zijn voltooid in brons. Vandaag heb ik, samen met collega beeldhouwer Ruud Zweipfennig, de eerste twee ijsvogeltjes gepatineerd. Dat blauw hè, van die beestjes, dat was de uitdaging. Ik leek wel een kleine alchemist of grote gifmengster.

Lees meer >> | 207 keer bekeken

In den Natuur vindt met het Al

Lees meer >> | 252 keer bekeken

Met je hoofd in de wolken

De zomer ligt bedolven onder een dikke laag witte smurrie. Het voelt haast symbolisch in deze stugge wintertijd. Voorlopig nog geen wapperende zomerjurken. Voordat het écht gaat zomeren zullen er nog flink wat stappen gezet moeten worden.

Het beeld 'Zomer' is af en ik ben nu bezig met het maken van de mal. Nog even flink de schouders eronder. Als ik doorwerk kan het wasmodel misschien nog net voor de kerst de uitstookoven in en wordt het hoogstwaarschijnlijk in januari gegoten. Zo is het: de zomer wordt in de winter gemaakt.

Ken je dat gezegde 'Op een roze wolk zitten'?
Die boom is voor mij een soort wolkenboom geworden en gaf me associaties met tekstballonnetjes. Een gedachtenboom. En zo kwam van het een het ander. Toen ik de figuurtjes af had kon ik het niet laten om in één van de wolkjes het kind van hun dromen af te beelden. En ik geloof dat ik nog nooit zó op de millimeter heb geboetseerd. Ja, kleine kindjes zijn echt klein!

Levenscyclus. Wacht maar, groei maar, straks kom je tot bloei.

Lees meer >> | 227 keer bekeken

De vier jaargetijden

Gisteren is de zomer ontstaan, zomaar uit het niets, terwijl de winter nog moet komen. Wonderlijk om een beeld te maken dat 'Zomer' heet, terwijl de herfstblaadjes naar beneden dwarrelen. De tijd vliegt, het is alweer november.

Het afgelopen half jaar was extreem druk, met veel uitgaande bewegingen: beelden brengen, beelden ophalen, naar de bronsgieterij in Friesland, exposities inrichten in Leuven, Mariënheem, Nederweert, Laren, Tubbergen, Naarden, Gouda. En ook de muziek roerde zich weer, en daar heb ik intens van genoten: repeteren in Utrecht, concerten met mijn Cameraatjes in Groningen, Goes, Almere, Oegstgeest, Utrecht en Leeuwarden. Dierbaar!

Lees meer >> | 239 keer bekeken