De eerste ijsvogeltjes zijn voltooid in brons. Vandaag heb ik, samen met collega beeldhouwer Ruud Zweipfennig, de eerste twee ijsvogeltjes gepatineerd. Dat blauw hè, van die beestjes, dat was de uitdaging. Ik leek wel een kleine alchemist of grote gifmengster.

Men neme:
kopernitraat, ammonia, ijzernitraat, zinkoxide, titaniumoxide, bismutnitraat, een snufje ultramarijn, 3 druppels natron waterglas CH160 en een vlammenbrander.

Et viola, dan heb je wat! Nu moet het patina tot rust komen en stabiliseren. Over een paar dagen mag er blanke was op en kunnen de snaveltjes worden uitgepoetst. Ik kan niet wachten!

Al met al was het een leerzame dag. Voor nu: oogjes dicht en snaveltjes toe, om maar eens met meneer De Uil te spreken. Wist je trouwens dat wanneer een ijsvogeltje in je dromen verschijnt het tijd is voor een nieuwe uitdaging? De ijsvogel vertelt je over alert blijven, moeite doen, doorzetten, je innerlijke vuur laten branden en brandend houden. En dat is een mooie boodschap. Ik ben benieuwd waarover ik zal dromen. Een nieuwe uitdaging. Een nieuw beeld misschien?

 

Een paar dagen later: