Licht en geluid
Vanmiddag het bos in geweest voor een nieuw kunstproject in wording. Het was er heerlijk. Het rook naar paddenstoelen en vergankelijkheid en het zonlicht op de bladeren zorgde voor een overweldigende kleurenexplosie. Maar het was gelijk ook heel nuttig, want ik heb een kleine proefopstelling gemaakt om het één en ander uit te proberen. Mijn atelier was de afgelopen week bezaaid met epoxycontainers, PU-harsen en kleine malletjes, mengbekers en poederpigmenten. De experimenten moesten nodig worden getest om inzicht te krijgen hoe ik straks verder ga met dit project.
Het moet een ode worden aan de stille luisteraar: het aandachtig luisteren tijdens concerten, de oren op steeltjes van het publiek. Maar ook een ode aan het goed kunnen luisteren naar het verhaal van de ander. Hoor je de ander wel echt? Kun je er zijn voor elkaar? Er is zoveel haast, zoveel ruis op de lijn in ons dagelijks verkeer. Als je in de natuur loopt word je stil van binnen. Je hoort alleen het ritselen van de bladeren onder je voetstappen en een enkele vogel. Een moment van verstilling, van bezinning. En inspiratie opdoen. Ik heb een beeld voor ogen: een fluisterboom die vol hangt met stil bungelende oortjes. Spelen met het thema licht en geluid. Het innerlijk stil worden als je naar muziek luistert. Het stiller worden als de avond valt.
En dus viel er veel te onderzoeken in het bos. Want wat doet het licht met de oortjes? Heb ik wel voldoende pigment toegevoegd? Zijn ze wel groot genoeg? Hoe lang moeten de draadjes zijn? En vooral …. hoevéél moeten het er worden? Honderd? Tweehonderd? Driehonderd? Hoe groot is straks die boom, daar in de beeldentuin in Gees?
Ja, het gebungel beviel me wel, dat zachte wiegen tussen de herfstbladeren. Toch was ik ook wat teleurgesteld: ik vond ze wat klein tussen al die grote bomen. Nieuwe maken? Ja, het moet allemaal een maatje groter. Maar de helderheid van de epoxy is fraai, ze gaan mooi glinsteren in het zonlicht. En de grootste troef openbaart zich wanneer de avond valt. Want dan gaan ze zachtjes schijnen: ik heb aan een aantal oortjes glow-in-the-dark pigment toegevoegd. En zowaar! Het werkt! ‘s Nachts geven ze een zacht blauw schijnsel dat wel 5 à 8 uur blijft schijnen. Wow, wat gaaf!
Al met al was het een verhelderende week en een verhelderende middag. En ik weet nu dat het kunstwerk er zal komen. Gewoon doorgaan. Een ode aan de stille luisteraar. Word maar stil van binnen als het gaat schemeren, dan komt het goed.
