Dromenvangster
Inspiratie is een wonderlijk gegeven. Meestal ontstaat ze in het sluimergebied tussen droom en werkelijkheid. Net na het ontwaken buitelen de associaties over elkaar heen en ontstaan er ideeën voor nieuwe beelden. Het gaat snel, want in een oogwenk staat een beeld op mijn netvlies en drie seconden later is er alweer iets anders geboren. Maar om die gedroomde beelden vervolgens te kunnen grijpen en realiseren is een heel ander verhaal. Dan gelden de wetten van de zwaartekracht.
Inspiratie betekent letterlijk: inademing, inblazing. In de Griekse Oudheid werd inspiratie toegeschreven aan een god of aan de muzen. Voor mij is het vaak de muziek die een diepere laag aanboort en mijn visuele ideeënstroom voedt. En dan ontstaat er een gretigheid, een ontembare haast om iets ook daadwerkelijk te willen maken.
Soms overvalt mij een gevoel van ongeduld: gauw, grijp deze energiestroom! Maar de weg om een beeld te realiseren is vaak lang en een mens heeft nog meer pijlen op zijn boog. Sommigen ideeën belanden eerst in een klein schriftje: een verzameling van onuitgewerkte associaties en kleine schetsjes.
In het beeld de Dromenvangster was de droom aanvankelijk van bergkristal. Ik vond dat een mooie symboliek voor de ongrijpbaarheid ervan: iets proberen te pakken wat je misschien niet pakken kan. Maar de realiteit was dat het al snel zou losraken en uit het handje zou vallen. Zie je wel, dromen kun je niet vangen! In werkelijkheid gelden nu eenmaal de wetten van de zwaartekracht. En dus heb ik een concessie gedaan: het bolletje is meegegoten in brons en daarna verguld met bladgoud.
Niet alle dromen komen uit. Maar een gouden droom najagen is toch ook best de moeite waard. Toch?
Titel: Dromenvangster
Materiaal: brons & bladgoud
Oplage: 1 van 8
Expositie: Beeldentuin Marienheem