Allegorie op de tijd
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik kom regelmatig tijd te kort om te kunnen doen wat ik allemaal wil doen. Ik heb ook altijd veel te lange ‘to do’ lijstjes, die veel voller zijn dan de dag uren heeft. De dagen vliegen voorbij. Door te mediteren en door te zingen komt er gelukkig soms een andere tijdsbeleving. Rustig een ademoefening doen en de dag beginnen met wat vocalises helpt me om de tijd te vertragen. Bestaat er zoiets als een innerlijke tijd?
De vrouw stapt door de tijd heen en verbindt verleden met de toekomst. We wandelen door de tijd. Het wiel draait rond, het leven is kort. Kun je in rust het nu ervaren? De klok mist wat tijd, het elfde uur is er niet. Hoeveel tijd is je gegeven? Houd je je wel bezig met datgene wat er écht toe doet in je leven?
Op de achterzijde heb ik 3 latijnse spreuken in de boetseerwas gedrukt:
Tempori parce: wees zuinig met je tijd
Tempora labuntur, tacitisque senescimus annis: de tijd snelt voort en door de jaren heen worden we ongemerkt oud
Hora ruit, tempus fluit: het uur snelt voort, de tijd vergaat
Dit beeld is deze week voltooid: gegoten, geslepen, gepatineerd en naar de galerie gebracht. Lekker gevoel! Kan dus weer van mijn 'to do' lijstje af!
Titel: Allegorie op de tijd
Materiaal: brons
Afmeting: 52 x 52 x 20 cm
Oplage: 1 van 12
Jaar: 2017