Mamamuna
Mamamuna is de ma van Mamuna, zo logisch is dat. In werkelijkheid heet ze Marjan Abubakari en woont in een Ghanees dorp, ver verwijderd van haar dochter Mamuna, die al vele jaren in Nederland leeft en werkt, niet in de laatste plaats om haar oude moeder in Ghana regelmatig wat geld te kunnen sturen voor een beter bestaan.
Dochter Mamuna is een echt beeldhouwersmodel en poseert regelmatig: een mooie, sportieve vrouw met jukbeenderen om te zoenen en gitzwart rasta haar. Op een dag kwam Mamuna helemaal opgetogen binnen: ze had het eindelijk voor elkaar gekregen om haar moeder voor een paar weken naar Nederland te krijgen. Ze was er helemaal opgewonden van. Stel je voor, na al die jaren! Hoe zou dat zijn?
Het werd een bijzondere ontmoeting. Want de ma van Mamuna kwam mee naar het atelier en wilde zowaar óók wel poseren. En zo zat ze daar, zwijgend, geen woord Engels sprekend, laat staan Nederlands. We communiceerden met handen en voeten en Mamuna was onze tolk. Ze vertelde dat haar moeder de eerste avond steeds achter de televisie had gekeken, ze vond het maar een vreemd ding. En wat moesten al die stoplichten op elke hoek van de straat? Het was bovendien hartje winter, ze had nog nooit sneeuw gezien en vond het hier maar een koud kikkerlandje: dik ingepakt in drie lagen kleding poseerde ze, stilzitten was moeilijk voor haar. Het liefst kwam ze naast me staan om haar stempel te drukken in de klei: een deukje hier en een duwtje daar. Haar vingerafdrukken staan nog in dit portret uit 2003. Ik vroeg me af… hoe zou het met haar gaan?
Gisteren sprak ik haar kleinzoon Toufik. Hij vertelde dat het heel goed gaat met z’n oma. Een beetje doof, maar inmiddels al 98! Na die ene keer in 2003 is ze nooit meer terug geweest naar Nederland. “Volgend jaar ga ik haar opzoeken, ik heb haar al 8 jaar niet meer gezien. Weet je dat mijn oma de sneeuw in een emmer deed en mee wilde nemen naar Ghana?”.
Titel: Mamamuna
Materiaal: brons & Anröchter kalksteen
Afmeting: 15 x 24 x 32 cm
Oplage: 5 van 8
Jaar: 2003
